Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/7283 Esas 2018/8988 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında beraat
Sanık ... hakkında mahkumiyet

1-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Sanığın “2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme“ suçunu işlediğinin iddia ve kabul olunduğu olayda; Eskişehir Emniyet Müdürlüğü Mali Suçlar Büro Amirliği ekiplerince Eskişehir 1. Sulh Ceza Mahkemesi‘nin 09.09.2009 tarih ve 2009/1085 Değişik İş sayılı arama kararına istinaden sanığın ikametinde yapılan aramada, suça konu faturaların bir bölümünün ele geçirildiği ve Adli Emanetin 2009/2660 sırasında muhafaza altına alındığı tespit edilmiş ise de; sanığın VUK"nin 359/b. maddesi kapsamında kalan suçu işlediği ihbarı üzerine, bu aşamada gecikmesinde sakınca bulunduğuna ilişkin bir hâlin varlığı da gösterilmediğine göre, genellikle vergi mükellefleri olan failler için kanun koyucunun öngördüğü ve daha güvenceli olan 213 sayılı Kanun"un 142 ve devamı maddelerindeki özel usule uygun olarak arama ve el koyma işleminin gerçekleştirilmesinin gerektiği, bu itibarla arama işleminin VUK’nin 142. maddesindeki özel hükümlere uygun olarak yapılmadığı dosya kapsamından anlaşıldığından, bu yöntemle elde edilen fatura ve diğer deliller hükme esas alınarak sanığın mahkumiyetine karar verilemeyeceği, bununla birlikte arama işlemi sonrası sanık hakkında başlatılan vergi incelemesi sırasında 24.12.2009 tarih ve VDENY 2009-321/102 sayılı yazı ile sanığın kendi mükellefiyetine ilişkin defter ve belgelerinin ibrazı talebi nedeniyle sanık tarafından katılan kurum yetkililerine ibraz edilen defter ve belgeler arasında da suça konu bir kısım faturaların bulunduğunun 20.02.2012 tarih ve 2012-A-140/1 sayılı vergi tekniği raporundan anlaşılması nedeniyle, temin edilen bu faturalar hükme esas alınarak mahkumiyet kararı verilebileceği gözetilerek yapılan incelemede;
Eskişehir Küçük ve Orta Ölçekli Mükellefler Grup Başkanlığı’nın 05.03.2012 tarih ve 2012/9 sayılı Komisyon mütalaası ile sanık ... hakkında 2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan, 213 sayılı VUK"nin 367. maddesi gereğince dava şartı olan mütalaanın verildiği, sanık ... hakkında atılı suçtan verilmiş herhangi bir mütalaanın bulunmamasının sanık ... yönünden herhangi bir hukuki etkisinin bulunmadığı gözetilerek, mahkemenin bu sanık hakkındaki mahkumiyete ilişkin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki sanık ... hakkında dava şartı olan mütalaa alındıktan sonra her iki sanığın hukuki durumlarının takdir ve tayini gerektiğine ilişen bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Gerekçeli karar başlığında “2007“ şeklinde eksik gösterilen suç tarihinin, dosya kapsamına göre düzenlenen en son fatura tarihi doğrultusunda “30.07.2009“ olarak mahallinde düzeltilmesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı arttıran nedenin nitelik ve derecesi ile azaltan nedenin bulunmadığı takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında verilen beraat hükmüne yönelik katılan Maliye Bakanlığı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Eskişehir Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 23.03.2012 tarih ve 2009/19839 Soruşturma-2012/3101 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında “2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan kamu davası açılmış ise de, atılı suça ilişkin verilmiş bir mütalaa bulunmadığı görülmekle; öncelikle durma kararı verilip, 213 sayılı VUK"nin 367. maddesi gereğince dava şartı olan mütalaanın verilip verilmeyeceği Vergi Dairesi Başkanlığından sorularak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, yargılamaya devamla sanık hakkında yazılı şekilde beraat hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.11.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.