Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/8117 Esas 2019/18369 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8117
Karar No: 2019/18369
Karar Tarihi: 28.11.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/8117 Esas 2019/18369 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir davada, sanık hakkında mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığına karar verildiği belirtilmiştir. Sanığın hırsızlık suçundan mahkumiyeti ise, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı nazara alınarak aynı Kanun'un 141/1. maddesi kapsamında uzlaştırma işlemi yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Ancak, sanığın eyleminin suç vasfında yanılgıya düşülerek 142/1-e maddesi ile fazla ceza tayin edildiği belirtilerek, bu nedenle hükmün BOZULMASINA karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 537 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi

2. Ceza Dairesi 2019/8117 E. , 2019/18369 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın olay tarihinde şikayetçiye ait kontak anahtarı üzerinde bulunan ve kapıları kilitli olmayan otomobilini çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin 537 sayılı TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/1-e maddesi ile uygulama yapılması suretiyle fazla ceza tayini ve 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 28.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.