15. Hukuk Dairesi 2019/2520 E. , 2020/944 K.
"İçtihat Metni"
Davacı ... ile davalı ...İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti. arasındaki davadan dolayı Şanlıurfa 1. Asliye Hukuk Hakimliğince verilen 01.03.2016 gün ve 2014/72 E.-2016/172 K. sayılı hükmü onayan 23. Hukuk Dairesi"nin 13.03.2019 gün ve 2016/4193 E.-2019/992 K. sayılı ilamı aleyhinde taraf vekillerince karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, kat karşılığı inşaat sözleşmesinden kaynaklanan alacak talebine ilişkin olup mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın taraflarca temyizi üzerine Yargıtay 23. Hukuk Dairesi tarafından verilen 13.03.2019 tarihli 2016/4193 Esas 2019/992 Karar sayılı onama ilamına karşı taraflarca karar düzeltme talebinde bulunulmuştur.
Karar düzeltme talebinin kural olarak temyiz incelemesini yapan Yargıtay Hukuk Dairesince incelenmesi gerekmekte ise de; Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nun 09.02.2018 gün 2018/1 sayılı işbölümü kararı ile arsa payı karşılığı inşaat yapım sözleşmesinden kaynaklanan ve 01.07.2016 tarihinden sonra temyiz ya da karar düzeltme talepli olarak Yargıtay"a gelen dosyalardaki temyiz ya da karar düzeltme taleplerini incelemek görevi Yargıtay 15. Hukuk Dairesi"ne verildiğinden karar düzeltme talebi Dairemizce incelenmiştir.
Davacı arsa sahibi davasında, davalı şirket ile aralarında düzenlenen kat karşılığı inşaat sözleşmesine göre yapılacak binada 1. bodrum katta 1 nolu giriş daire, zemin üstü 3. kat 10 nolu daire, zemin üstü 4. kat 11 ve 12 nolu daireler, zemin üstü 6. kat 15 ve 16 nolu daireler olmak üzere toplamda (6) dairenin kendisine ait olmasının kararlaştırıldığını, ancak davalının inşaatta sözleşmede taahhüt edilen dışında kalitesiz malzeme kullandığını, pek çok kalemi eksik ve hatalı yaptığını, bunun üzerine Şanlurfa 1. Sulh Hukuk Mahkemesi"nde tespit yaptırdıklarını, alınan bilirkişi raporuna göre eksik bırakılan işler için sarf edilmesi gereken miktarın 25.600,00 TL ve değer kaybından kaynaklanan 84.000,00 TL olmak üzere toplamda 109.600,00 TL zarara uğradıklarının tespit edildiğini belirterek bu bedelin davalıdan tahsilini istemiştir.
Mahkemece alınan bilirkişi raporuna göre davacı arsa sahibinin dairelerinde bulunan eksik, kusur ve işçilik hatalarından dolayı 9.000,00 TL, dairelerin ortak kullanım alanlarındaki eksik ve hatalı imalatlardan dolayı dairelerde oluşacak değer düşüklüğünün ise 15.000,00 TL olduğu gerekçesiyle davanın 24.000,00 TL üzerinden kabulüne karar verilmiştir.
Eldeki davanın açılmasından önce davacının talebi üzerine Şanlurfa 1.Sulh Hukuk Mahkemesi 2013/310 D. iş sayılı delil tespit dosyasında inşaat mühendisi ve mimar bilirkişi tarafından hazırlanan 27.12.2013 havale tarihli bilirkişi raporunda; eksik bırakılan işler için toplam 25.600,00 TL ve arsa sahibine verilecek 6 daire için değer düşüklüğü olarak 84.000,00 TL olmak üzere toplam 109.600,00 TL zarar olduğunun tespit edildiği, mahkemece inşaat mühendisi ve mimar bilirkişilerden alınan 22.07.2015 havale tarihli bilirkişi raporunda 7.000,00 TL ayıplı imalât bedeli belirlenip değer kaybı talebi ile ilgili değerlendirme yapılmadığı, 07.01.2016 tarihli ikinci raporda ise eksik bırakılan işler için toplam 9.000,00 TL, 6 dairedeki toplam değer düşüklüğü bakımından ise 18.000,00 TL olmak üzere toplam 27.000,00 TL zarar belirlendiği anlaşılmakta olup, tespit raporu ile mahkemece alınan raporlar arasında tespit edilen zarar miktarları bakımından fahiş fiyat farkı bulunmaktadır.
HMK"nın 281/3. maddesi hükmünce mahkemece maddi gerçeğin ortaya çıkması için iki farklı heyetçe hazırlanan raporlar arasındaki fahiş fiyat farkından kaynaklı çelişki giderilmek üzere yeni bir bilirkişi heyetinden, önceki raporlar da değerlendirilmek üzere gerekçeli ve denetime elverişli bir rapor alınıp, oluşacak sonuca göre karar vermek gerekirken raporlar arası çelişki giderilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olmuştur. Mahkemece verilen kararın bu gerekçeyle bozulması gerekirken hata sonucu onandığı bu kez yapılan incelemede anlaşıldığından tarafların karar düzeltme talebinin kabulü gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle tarafların karar düzeltme talebinin kabulü ile Yargıtay 23. Hukuk Dairesi tarafından verilen 13.03.2019 tarihli 2016/4193 Esas, 2019/992 Karar sayılı onama ilamının kaldırılarak kararın BOZULMASINA, ödenenden 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 143,50 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davacıya, 143,50 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davalıya iadesine, ödedikleri karar düzeltme peşin harçlarının istek halinde karar düzeltme isteyen taraflara geri verilmesine, 09.03.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.
sisteminin bir üyesidir.