Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/514 Esas 2021/1756 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/514
Karar No: 2021/1756

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/514 Esas 2021/1756 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 38. Hukuk Dairesi'nin 2021/514 E. ve 2021/1756 K. sayılı kararı, bir karşılıklı boşanma davasına ilişkindir. Davalı-karşı davacı erkeğin asıl davanın kabulü, kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalar yönünden temyiz edildiği, davacı-karşı davalı kadının ise tazminat ve nafaka miktarları yönünden temyiz ettiği belirtilmiştir. Bölge adliye mahkemesince, davacı-karşı davalı kadın yararına takdir edilen maddi tazminatın az olduğu ve bozma ilamının amacına uygun bulunmadığı gerekçesiyle karar bozulmuştur. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50. ve 51. maddeleri hükmüne dikkat çekilerek daha uygun miktarda maddi tazminat takdiri yapılması gerektiği belirtilmiştir. Kararda ayrıca, hüküm bozulması ve diğer bölümlerinin onanması kararı alınmıştır.
Detaylı kanun maddesi bilgisi şöyledir:
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi: \"Hukuk düzeninin amaçlarına, örf ve adetlere ve hakların kötüye kullanılmamasına aykırı olmamak şartıyla, haklar korunurken adalet ve hakkaniyet kurallarına uyulur.\"
- Türk Borçlar Kan

2. Hukuk Dairesi 2021/514 E. , 2021/1756 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 38. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından, tazminat ve nafaka miktarları yönünden, davalı-karşı davacı erkek tarafından ise asıl davanın kabulü, kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davalı-karşı davacı erkeğin tüm, davacı-karşı davalı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-karşı davalı kadın yararına takdir edilen maddi tazminat az olup, bozma ilamının amacına uygun bulunmamıştır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50. ve 51. maddeleri hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) tazminat takdiri gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden Özkan"a yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 267.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran Ayla"ya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.01.03.2021 (Pzt.)