Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/18004 Esas 2020/20046 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/18004
Karar No: 2020/20046
Karar Tarihi: 29.12.2020

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/18004 Esas 2020/20046 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir beraat hükmüne yönelik yapılan temyiz başvurusunda;
I. Sanık müdafiinin temyiz talebi reddedildi.
II. Gümrük İdaresi'nin, suçtan doğrudan zarar görmemesi sebebiyle temyize yetkisi bulunmadı ve talebi reddedildi.
III. Yapılan incelemeler sonucu, katılan İdare'nin yerinde görülmeyen temyiz itirazları reddedildi ve hüküm onandı.
IV. Kararın sonrasında yayınlanan bir yasaya göre, sanıkların cezasında indirim yapılması gerektiği düşünülerek, mahkumiyet hükümleri incelendi. Bu sebeple, ilgili yasal maddelerin koşullarının oluşup oluşmadığı saptanmadan hüküm verilemeyeceği belirtilerek, kararın BOZULMASINA karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. ve 321. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi
- 7242 sayılı Yasanın 61. ve 63. maddeleri
- 5607 sayılı Yasanın 3/22. ve 5/2. maddeleri ve geçici 12. maddesinin 2. fıkrası

7. Ceza Dairesi 2018/18004 E. , 2020/20046 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Sanık ... müdafiinin temyiz talebine yönelik yapılan incelemede;
Sanığın beraat hükmünün gerekçesine yönelik bulunmayan temyizinde hukuki yararı bulunmadığından temyiz inceleme isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II) Katılan ... İdaresi vekilinin sanıklar ... ve ... hakkında TCK"nun 186/1. maddesine muhalefet suçundan verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresinin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığından Gümrük İdaresi temsilcisinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
III) Katılan ... İdaresi vekilinin sanıklar ... ve ... hakkında Kaçakçılık suçundan verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre katılan ... İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
IV) Sanık ... ve müdafii ile sanık ... müdafiinin temyiz istemlerine göre bu sanıklar hakkında kaçakçılık suçundan verilen mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanıklar lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafii ile sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 29/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.