Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki şikayetçi vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Şikayetçi bankaya İİK.nun 89. maddesine göre düzenlenip gönderilen 1. haciz ihbarnamesinin tabliğinden sonra adı geçenin icra dosyasına süresinde verdiği 20.11.2006 tarihli beyan (itiraz) mahiyetinde olup, 2. haciz ihbarnamesi gönderilmesini engeller niteliktedir. İtiraz dilekçesinde borçluya ait hesabın (sıfır bakiyeli) olduğu da açıklanmıştır. Bundan sonra alacaklının İİK.nun 89. maddesindeki prosedürü bırakarak bankaya doğrudan haciz yazısı gönderdiği anlaşılmaktadır. Haciz yazısı bankanın 22.11.2006 tarihli ikinci yazısından sonra ve hesapta 5.437-8 YTL"nin bulunduğunun bildirilmesini müteakip gönderilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu"nun 01.12.1999 tarih ve 1999/12-1003 E.-1999/1017 K. Sayılı kararı ile de benimsendiği üere doğrudan haciz müzekkeresi yazılarak bankadaki paranın haczi mümkündür. İİK.nun 89. maddesindeki koşulları taşımayan haciz yazısı ile anılan maddedeki sonuçlar doğmaz ve borç bankanın zimmetinde sayılamaz. Ancak, haczin uygulanması gerekli olup, ileride varsa istihkak iddiasının veya sıraya ilişkin ihtilafların kendi yöntemlerine göre çözülmesi mümkün olacaktır.
O halde, mahkemenin red kararı yukarıda açıklanan gerekçeyle yerinde olup karar onanmalıdır.
SONUÇ  : Şikayetçi vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile mahkeme kararının yukarıda belirtilen nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), 13,10 YTL onama harcı alındığından başkaca harç alınmasına er olmadığına, 25.09.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.