Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8403 Esas 2019/4147 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/3-b, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
29.11.2012 tarihli raporda meydana gelen yaralanmanın katılanın yaşamını tehlikeye sokmadığı, basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte olduğu, ikinci derece kemik kırığı olduğunun belirtildiği, yaralanmanın katılanın duyu veya organlarından birinin kaybı niteliğinde olup olmadığına ilişkin bir kanaatin bulunmadığı anlaşılmakla, yaralanmanın duyu veya organlarından birinin kaybı niteliğinde olup olmadığına ilişkin kati rapor alınıp sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA 27.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.