Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8411 Esas 2019/4144 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8411
Karar No: 2019/4144
Karar Tarihi: 27.03.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8411 Esas 2019/4144 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak, sanığın gözaltında geçirdiği süre cezasından mahsup edilmemiştir. Yaralamanın niteliği göz önünde bulundurulduğunda, dayanak kanun maddesi olarak TCK'ın 89/2-b-e maddesi gösterilmesi gerektiği halde sadece 89/2-b maddesi gösterilmiştir. Bu nedenle hüküm bozulmuş, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bir konuda karar verilmesi mümkün bulunmuştur. Bu kapsamda, hükümdeki diğer hususlar aynen bırakılarak sadece TCK'ın 89/2b ibaresinin TCK'ın 89/2-b-e ibaresi ile değiştirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak TCK'ın 89/1, 89/2-b, 61/8 ve 52/2-4 maddeleri gösterilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2017/8411 E. , 2019/4144 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 61/8, 52/2-4. maddeleri gereğince
mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın gözaltında geçirdiği sürenin, TCK"nın 63. maddesi uyarınca hükmedilen cezasından mahsup edilmesine karar verilmemiş ise de, bu hususun infaz aşamasında değerlendirilebileceği dikkate alınarak bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanın sanık hakkında bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiğine, verilen ceza miktarına ve sair durumlara ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Katılanın yaralanmasının yaşamını tehlikeye sokan bir durum olduğu, vücudunda kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı 16.12.2014 tarihli raporla anlaşılmakla; yaralamanın niteliği göz önünde bulundurulduğunda dayanak kanun maddesinin hükmün 2. paragrafında "TCK"nın 89/2-b-e maddesi" olarak gösterilmesi gerekirken "TCK"nın 89/2-b maddesi" olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 2. paragrafında “katılanın vücudunda kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı anlaşıldığından verilen cezanın TCK"nın 89/2b” ibarelerinin çıkarılarak yerine “katılanın hayati tehlike geçirecek şekilde ve vücudunda kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı anlaşıldığından verilen cezanın TCK"nın 89/2-b-e” ibarelerinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 27.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.