20. Ceza Dairesi Esas No: 2015/1686 Karar No: 2016/1602 Karar Tarihi: 21.03.2016
Uyuşturucu madde ticareti - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/1686 Esas 2016/1602 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ağır Ceza Mahkemesi, bir uyuşturucu madde ticareti suçundan dolayı mahkumiyet kararı vermiştir. TCK'nın 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesi'nin E.2014/140; K.2015/85 sayılı kararı gereği, TCK'nın 53/1-c maddesi infaz aşamasında gözetilmelidir. Yargılama süreci kanuna uygun yapılmış, deliller yeterli görülmüştür. Temyizde adli para cezasının Türk Lirası olarak belirlenmesi gerektiği ve bazı sanıkların sürücü belgelerinin geri alınması hükmü bozulmuştur. TCK'nın 5083 sayılı Kanun'un 1. maddesi ve Bakanlar Kurulu'nun 04.04.2007 tarih ve 2007/11963 sayılı kararının 1. maddesi uyarınca adli para cezası Türk Lirası olarak belirlenmelidir. Bazı sanıklar hakkında 2918 sayılı Kanun'un 119. maddesi uygulanamaz. Mahkeme kararı oybirliğiyle düzeltme yapılarak onanmıştır.
20. Ceza Dairesi 2015/1686 E. , 2016/1602 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi Suç : Uyuşturucu madde ticareti Hüküm : Mahkûmiyet
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve E.2014/140; K.2015/85 sayılı kararının ve TCK"nın 53/1-c maddesinin uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenler dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1-Adli para cezasının, 5083 sayılı Kanun"un 1. maddesi ile hükümden sonra 01.01.2009 tarihinde yürürlüğe giren Bakanlar Kurulu"nun 04.04.2007 tarih ve 2007/11963 sayılı kararının 1. maddesi uyarınca Türk Lirası (TL) olarak belirlenmesinde zorunluluk bulunması, 2-5237 sayılı TCK"nın 5 ve 53. maddeleri ile 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un geçici 1. maddesi hükmü gereğince sanıklar ..., ... ve ... hakkında 2918 sayılı Kanun"un 119. maddesinin uygulanmasına olanak bulunmaması, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, CMUK’nın 321. maddesi gereğince hükümlerin BOZULMASINA; ancak bu aykırılıkların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; 1-YTL olarak hükmolunan sonuç adli para cezasının TL"ye dönüştürülmesi, 2-Sanıklar ..., ... ve ... sürücü belgesinin geri alınması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması, Suretiyle, hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.