Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/3-d, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere,incelenen dosya kapsamına ve oluşa göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak ;
Mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma içeren görüşe iştirak edilmemiştir.
İddianame ile sanığın 5237 sayılı TCK"nın 89/2-d. maddesi uyarınca cezalandırılması talep edildiği, hükme esas tutulan adli tıp raporunda da katılanın yaralanmasının yüzde sabit iz niteliğinde olduğu, sanığın talimatla alınan savunmasında hakkında 89/3-d. maddesinin uygulanma ihtimaline binaen CMK"nın 223/6. maddesine aykırı olarak ek savunma verilmediği bu şekilde sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 89/2-d maddesinde düzenlenen suçu oluşturmasına rağmen sanık hakkında 89/3-d. maddesi uyarınca fazla ceza tayin edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün CMUK’nun 321"nci maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden, aynı yasanın 322 nci maddesi uyarınca, hükmün 2. paragrafının hükümden çıkarılarak yerine ‘’Katılanın eylem nedeni ile yüzünde sabit iz meydana geldiğinden TCK"nın 89/2.d maddesi uyarınca sanığın cezasından ½ oranında artırım yapılarak 270 gün karşılığı adli para cezasıyla cezalandırılmasına’’; 4. paragrafının hükümden çıkarılarak yerine ‘’Sanığın ekonomik ve sosyal durumu gözönüne alınarak, 270 gün adli para cezasının, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince bir tam günü 20-TL"den paraya çevrilerek, sanığın 5.400-TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına’’, ibarelerinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.03.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.