Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/17745 Esas 2020/20035 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/17745
Karar No: 2020/20035
Karar Tarihi: 29.12.2020

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/17745 Esas 2020/20035 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. Yargıtay tarafından incelendikten sonra, sanık lehine olan düzenlemelerin bulunduğu kanunlar göz önünde bulundurularak yerel mahkemenin ilgili hükümleri uygulama yapma görevi olduğuna karar verilmiştir. Bu sebeple, hüküm bozulmuştur ve yerel mahkeme ilgili yasal koşulları değerlendirerek yeniden karar vermelidir.
Kanun maddeleri:
- 7242 sayılı Yasa’nın 61. maddesi ve 63. maddesi
- 5607 sayılı Yasa’nın 3/22. maddesi ve 5/2. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7. maddesi
- 5607 sayılı Yasa’ya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 321. maddesi.

7. Ceza Dairesi 2018/17745 E. , 2020/20035 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 29/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.