MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Tedbir Nafakası-Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı erkek tarafından her iki dava ve fer"ileri yönünden temyiz edilmiş, davacı-davalı ise temyize cevap dilekçesiyle incelemenin duruşmalı yapılmasını talep etmiş olmakla duruşma için belirlenen 21.11.2017 günü temyize cevap dilekçesi ile murafaa talep eden davacı-karşı davalı ... ve vekili gelmedi. Karşı taraf temyiz eden davalı-davacı ... vekili Av. ... geldi. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-davacı erkeğin kendi boşanma davası, kusur belirlemesi ve fer’ileri ile kadın yararına TMK’nun 169. maddesi uyarınca hükmolunan tedbir nafakasına yönelik temyiz itirazları yersizdir.
2-Davalı-davacı erkeğin kadının boşanma davasının kabulü ile maddi tazminat ve yoksulluk nafakasına ilişkin temyiz itirazlarının incelemesine gelince:
Davacı-davalı kadın tarafından, 09.12.2013 tarihinde münhasıran TMK 197. maddesinden kaynaklanan tedbir nafakası davası ikame edilmiş, davalı-davacı erkek tarafından da, 28.04.2014 tarihinde ise ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nde (Aile mahkemesi sıfatıyla) birleşen boşanma davası açılmış, bu birleşen boşanma davasına, kadın boşanma davasına “cevaplarım ve delillerimdir", başlıklı dilekçe sunmuş, bu dilekçe içeriğinde karşı dava başlığı altında yalnızca 5.000 TL maddi tazminat talebinde bulunmuştur. Mahkemece, birleşen davanın yapılan ön inceleme duruşmasında, kadının birleşen davaya cevap olarak sunduğu dilekçesini karşı dava dilekçesi olarak yorumlanmış ve kadına karşı davasına yönelik olarak harcını ikmal etmesi içinde süre verilmiştir. Davacı- karşı davalı kadın bu süre içinde karşı dava harcı yatırmış, son celse davacı-karşı davalı vekili, bağımsız tedbir nafakası davası ile birleşen davaya karşı açtıkları boşanma davası, maddi ve manevi tazminat taleplerinin kabulü ile müvekkiline yoksulluk nafakasına hükmedilmesini talep etmiş, mahkemece, erkeğin boşanma davasının reddine, kadının boşanma davasının ise; kabulüyle taraftan TMK"nun 166/1. maddesi uyarınca boşamış, kadın lehine maddi tazminat ile yoksulluk nafakasına hükmetmiştir.
Davacı-davalı kadının birleşen davaya sunduğu dilekçe cevap dilekçesi hükmünde olup, boşanmaya ilişkin bir karşılık davası bulunmamaktadır. Ara kararı üzerine sonradan harcın ikmal edilmesi cevap dilekçesini karşılık dava haline de getirmez. Şu halde, davacı- davalı kadının erkeğin birleşen boşanma davasına karşı bir boşanma davası olmadığı halde karşılık boşanma davasının kabulü ile boşanmaya bağlı fer’i taleplerin ve kabul edilen boşanma davası yönünden erkek aleyhine yargılama giderlerinin hüküm altına alınması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda gösterilen sebeple ONANMASINA, duruşma için takdir olunan 1480.00 TL. vekalet ücretinin Şükriye"den alınıp Yılmaz"a verilmesine, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 21.11.2017