Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8575 Esas 2019/4129 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223. maddeleri uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin kusur durumuna ve sanığın cezalandırılması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında, sanığın olaya sebebiyet verdiğine dair mahkumiyetine yetecek derecede şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmadığından sübut bulmadığı gerekçesiyle beraat kararı verilirken dayanak kanun maddesinin yazılmaması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan "CMK"nın 223" ibaresinin çıkartılarak yerine "CMK"nın 223/2-e maddesi uyarınca" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.