Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık, 6136 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 1) 2863 sayılı Kanunun 70/1, 5237 sayılı TCK"nın 62/1, 52/2, 53/1, 5271 sayılı CMK’nın 326/son maddeleri gereğince mahkumiyet
2) 6136 sayılı Kanunun 13/3, 5237 sayılı TCK"nın 62/1, 52/2, 53/1, 54. maddeleri gereğince mhkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından sanığın mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanık müdafii ile katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Katılan vekilinin, sanığın 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkumiyetine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
“Mağdur” kavramı gibi kanunda açıkça tanımlanmamış olan “suçtan zarar görme” kavramının, gerek Ceza Genel Kurulu gerekse Özel Dairelerin yerleşmiş kararlarında, “suçtan doğrudan doğruya zarar görmüş bulunma hali” olarak anlaşılıp uygulandığı, buna bağlı olarak da dolaylı veya muhtemel zararların, davaya katılma hakkı vermeyeceğinin kabul edildiği, bu hususun, Ceza Genel Kurulunun 11/04/2000 gün ve 65-69, 22/10/2002 gün ve 234-366, 04/07/2006 gün ve 127-180, 03/05/2011 gün ve 155-80, 21/02/2012 gün ve 279-55, 15/04/2014 gün ve 599-190, 28/03/2017 gün ve 214-206 sayılı kararlarında, “dolaylı veya muhtemel zarar, davaya katılma hakkı vermez” şeklinde açıkça ifade edilmesi karşısında, katılan vekilinin, ... adına yaptığı temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE,
2- 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine yönelik sanık müdafinin, temyiz itirazarının incelenmesinde;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, mahkumiyet kararının kanuna aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
3- 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin sanık müdafi ile katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, mahkumiyet kararının kanuna aykırı olduğuna, katılan vekilinin cezanın alt hadden tayin edildiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Bozma kararı öncesi hükmedilen 5 ay hapis cezasına ilişkin ilk hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi nedeniyle sonuç ceza miktarının sanık lehine kazanılmış hak teşkil edeceği gözetilip, 1412 saylı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak nedeniyle infazın 5 ay hapis cezası üzerinden yapılacağının belirtilmesi ile yetinilmesi gerekirken, sonuç cezanın 1412 sayılı CMUK"un 326/son. maddesi gereğince 5 ay hapis cezası olarak tayin edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün A bendinin 4. pragrafında yer alan ”sanğın kazanılmış hakkı göz önüne alınarak sanığın 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine “Bozma kararı öncesi hükmedilen 5 ay hapis cezasına ilişkin ilk hükmün sanık müdafi tarafından temyiz edilmesi nedeniyle sonuç ceza miktarı sanık lehine kazanılmış hak teşkil ettiğinden, 1412 saylı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca infazın 5 ay hapis cezası üzerinden yapılmasına” şeklinde değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.