Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/6862 Esas 2018/226 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davacının ve eşinin yolcu, davalının sürücüsü olduğu araçla yaşanan tek taraflı trafik kazasında davacının eşinin vefat ettiğini, kazada davalının tam kusurlu olduğunu belirterek, 40.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek avans faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, ölenin davalının yakın arkadaşı olduğunu, davalının kaza nedeni ile yeterince acı çektiğini davacı tarafın maddi tazminat bedelini sigortadan aldığını, kazada müterafik kusur ve hatır taşımacılığının da bulunduğunu belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere ve alınan bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulü ile 10.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle, oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına ve manevi tazminatın takdirinde TBK"nın 56. (B.K.nun 47.) maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davalı vekili ve davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz
itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 8,20 TL kalan onama harcının davacıdan ve aşağıda dökümü yazılı 511,40 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 18/01/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.