Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/8147 Esas 2019/18322 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8147
Karar No: 2019/18322
Karar Tarihi: 28.11.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/8147 Esas 2019/18322 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından sanığın mahkumiyetine karar verdi. Sanık, taşıdığı çuvalda müştekiye ait eşyayı bulundurduğu için hırsızlık suçundan suçlu bulunmuştur. Sanığın etkin pişmanlık hükümlerini uygulayamayacağına hükmedilmiştir. Mahkeme kararı başlığındaki \"iş yeri dokunulmazlığı\" ifadesinin yanlış yazıldığı kabul edilmiştir. Kanun maddesi olarak TCK'nın 168. maddesindeki etkin pişmanlık hükümleri ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi işlenmiştir. Ayrıca Anayasa Mahkemesi'nin hak yoksunluklarının infaz aşamasında değerlendirmesi gerektiği yönündeki kararı da dikkate alınmıştır.

2. Ceza Dairesi 2019/8147 E. , 2019/18322 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
09.09.2014 tarihli tutanağa göre, kolluk ekibinin görevini ifa ettiği esnada iki şahsın sırtında çuval ile yürürken görüldüğü, şahısların bir hurdacıya girdiğinin anlaşılması üzerine müdahale edildiği, şahısların taşıdığı çuvalda yapılan kontrolde ise müştekiye ait eşyanın bulunduğu anlaşılmakla; sanık tarafından rızai olarak gerçekleştirilmiş herhangi bir iade söz konusu olmadığından, hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken koşulları bulunmayan TCK"nın 168. maddesindeki etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, gerekçeli karar başlığında suç adının “iş yeri dokunulmazlığının ihlali” yerine “konut dokunulmazlığının ihlali” olarak yanlış yazılması, mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiş, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve taktirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 28/11/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.