10. Hukuk Dairesi Esas No: 2019/830 Karar No: 2019/2210 Karar Tarihi: 11.03.2019
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2019/830 Esas 2019/2210 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Dava, ödeme emrinin iptali istemiyle açılmıştır. İş Mahkemesi, davanın kısmen kabulüne karar vermiş ve redde konu tutar yönünden yapılan itirazın reddolunması halinde %10 haksız çıkma tazminatının davalı kuruma verilmesine karar verilmesi gerektiğini belirtmiştir. Ancak, hükmün düzeltmeyle onanması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddesi olarak, 6183 sayılı Yasa'nın 58'inci maddesi gösterilmiştir. Bu maddede, ödeme emrine karşı mesnetsiz dava açıldığı takdirde, kamu alacağının geciktirilmesini önlemeye yönelik olarak %10 haksız çıkma tazminatının alınacağı açıkça belirtilmiştir.
10. Hukuk Dairesi 2019/830 E. , 2019/2210 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir. Mahkeme, ilamında yazılı biçimde davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Hükmün, taraf avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi. 6183 sayılı Kanunun 58’nci maddesinin beşinci fıkrasında, “itirazında tamamen veya kısmen haksız çıkan borçludan, hakkındaki itirazın reddolunduğu miktardaki amme alacağı % 10 zamla tahsil edilir.” hükmü yer almaktadır. Madde hükmü ile ödeme emrine karşı, dava açan borçlunun tamamen veya kısmen haksız çıkması halinde % 10 haksız çıkma tazminatının alınacağı açıkça belirtilmiştir. Bu düzenleme, ödeme emrine karşı mesnetsiz dava açılarak, kamu alacağının tahsilinin geciktirilmesini önlemeye yönelik olduğundan, ödeme emrine karşı açılacak davanın reddi ve davacının haksızlığının anlaşılması karşısında, anılan maddede belirtilen % 10 tazminatın hüküm altına alınması gerekir. Yukarıda belirtilen yasal düzenleme gözetildiğinde, Mahkemece; davacının açtığı davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olmakla, redde konu tutar yönünden davalı kurum lehine haksız çıkma tazminatının da hüküm altına alınması gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir. Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır. SONUÇ : Hükmün 2.maddesinin tamamen silinerek yerine"2005/20745, 20744, 20743 sayılı dosyalarda yapılan 2004 yılı 6. ay bakımından davacının bu alacaktan sorumlu olmaması nedeniyle ödeme emrinin iptaline, ancak 2004/7. Ay dönem borçlarından hisse devralan ortak olarak devir öncesi borçtan davacının sorumlu olduğunun tesbiti ile aksine talebin reddine, davanın kısmen kabulüne,redde konu miktar üzerinden, 6183 Sayılı Yasanın 58. maddesine göre ödeme emrine konu borç asılları üzerinden belirlenecek %10 haksız çıkma tazminatının davacıdan alınıp davalı Kuruma verilmesine" hükmünün yazılmasına, hükmün bu şekilde düzeltilmesine ve kararın DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 11.03.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.