Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2016/15342 Esas 2017/13085 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Maddi-Manevi Tazminat

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- 492 sayılı Harçlar Kanununda ve bu kanuna ekli "Yargı Harçları” başlıklı (1) sayılı tarifede, 04.06.2008 tarihinde kabul edilen 5766 sayılı Kanunla yapılan değişiklik gereğince; harca tabi davalarda kanunun yürürlüğe girdiği 06.06.2008 tarihinden sonra yapılan temyiz başvurularından;
Temyiz başvuru harcının ve kararda gösterilen ilam harcının dörtte birinin (maktu harca tabi davalarda maktu harcın tamamı) temyiz peşin harcı olarak alınması (1 sayılı Tarife 111 /e bendi) zorunludur.
Davalının temyiz itirazı bakımından alınması gerekli 256 TL nispi temyiz karar harcının alınmadığı görülmektedir. Sözü edilen noksan harcın Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 434/3. maddesinde gösterilen usul uygulanılarak temyiz eden davalıdan tahsili ile buna ilişkin makbuzun dosyaya alınması ve;
2-Gerekçeli karar ve temyiz dilekçesi davacıyla aynı konutta sürekli oturan babası "..." imzasına tebliğ edilmiş, ancak muhatabın adreste bulunmama sebebi tebliğ mazbatasında belirtilmemiştir. Bu şekilde yapılan tebligat usulsüzdür. Gerekçeli karar ve temyiz dilekçesinin usule uygun olarak tebliği sağlanıp yasal temyiz süresinin beklenilerek eksiklik giderildikten sonra gönderilmek üzere dosyanın mahalli mahkemesine İADESİNE, oybirliğiyle karar verildi. 09.11.2017