Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8201 Esas 2019/4105 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8201
Karar No: 2019/4105
Karar Tarihi: 27.03.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8201 Esas 2019/4105 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine karar verdi. Sanık ise temyiz talebinde bulundu. Mahkeme, yapılan yargılamalar ve deliller ışığında sanığın sair temyiz itirazlarını reddetti. Ancak, suçun şikayete bağlı olduğu belirtildi ve katılından gelen şikayetin geri çekilmesi üzerine hüküm bozuldu. Sanık hakkındaki dava da düşürüldü. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nın 89/1-2.b, 62, 53/6. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 89/5. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi, TCK'nın 73/4. ve CMK'nın 223. maddeleridir.

12. Ceza Dairesi 2017/8201 E. , 2019/4105 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-2.b, 62, 53/6. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın üzerine atılı taksirle yaralama suçunun 5237 sayılı TCK"nın 89/5. maddesi uyarınca takibinin şikayete tabi olduğu, katılanın hükümden sonra 19/10/2015 tarihli dilekçesi ile şikayetinden vazgeçtiği, sanığın da 20/10/2015 tarihli temyiz dilekçesinde katılanın şikayetinden vazgeçtiğini belirtilerek kararın bozulmasını talep ettiği anlaşılmakla, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki isteme uygun olarak BOZULMASINA, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan sanık hakkındaki davanın TCK"nın 73/4. ve CMK"nın 223. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 27/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.