Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19408 Esas 2022/3214 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, özel hayatın gizliliğini ihlal
HÜKÜM : Sanığın özel hayatın gizliliğini ihlal eylemi müstehcenlik kabul edilerek bu suç ile çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetine dair Ordu 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 30.09.2019 gün ve 2018/166 Esas, 2019/323 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hüküm yönünden esastan reddine; mühtehcenlik ve çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükümler açısından ise istinaf başvurusunun kabulüyle hükümlerin kaldırılarak çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve müstehcenlik suçlarından mahkumiyetine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısı ile sanık müdafisinin müstehcenlik suçundan, sanık müdafisinin çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısı ile sanık müdafisinin dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen yargılama neticesinde vaki istinaf başvurusunun kabulüyle hükümlerin kaldırılarak sanığın müstehcenlik ve çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine dair kurulan hükümlere yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısı ile sanık müdafisinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK’nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık müdafisinin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Çocuğun cinsel istismarı suçunun işlendiği sırada ve eylemle sınırlı süre ile mağdurenin iradesiyle hareket etme imkanının ortadan kaldırılmasının kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturmayacağı ve kişinin vücudunun suçun konusu olması sebebiyle mağdurenin hareket
etme özgürlüğü ortadan kaldırılmadan bu suçun işlenemeyeceği gözetildiğinde ilk derece mahkemesince sanığın kanuni unsurları itibarıyla oluşmayan kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetine hükmedilmesi karşısında, anılan karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 25.11.2020 gün ve 2019/3281 Esas, 2020/1973 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmesine, 05.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.