MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının davalı işyerinde 12.06.2007-18.03.2010 tarihleri arasında şube müdürü olarak çalıştığını, şubelerin acenteye devredilmesi sebebiyle şube müdürlerinin işine son verildiğini, 18.03.2010 tarihinde ihbar ve kıdem tazminatı olarak 2.800 TL ödeme yapıldığını, davacının kıdem ve ihbar tazminatı alacağının 7.000 TL olduğunu, davacının 08.30-21.00,22.00 saatleri arasında çalıştığını, fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini, davacının 1.800 TL maaş aldığını, bu paranın 580 TL’sinin bankaya, geri kalan kısmının elden ödendiğini, elden ödeme ile ilgili makbuz alındığını fakat bu makbuza TL yerine kargo ile ilgili terimler olan KG veya DS gibi terimler yazıldığını, davacının haftalık ortalama 70-80 saat çalışma yaptığını, cumartesi günleri 17.00-18.00’a kadar çalıştığını iddia ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve fazla çalışma ücreti alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Vekili özetle; davacının iş akdinin kıdem ve ihbar tazminatının ödenerek feshedildiğini, davacının 12.06.2007 tarihinde davalı işverenin .... İrtibat Büro Müdürlüğü’nde şube müdürü pozisyonunda çalıştığını, son olarak ...İrtibat Büro Müdürlüğü’nde şube müdürü olarak çalıştığını, işletmesel karar uyarınca irtibat bürolarının acenteye devredilmesi kararı kapsamında, davacının çalıştığı ... irtibat bürosunun öncelikli olarak kendisine teklif edildiğini, davacının teklifi kabul etmemesi sebebiyle iş akdinin 18.03.2010 tarihinde feshedildiğini, davacının ücretlerinin tam ve zamanında ödendiğini, davacının fazla mesai yapmadığınıı, davacının SGK’ya bildirilen ücretinin gerçek ücret olduğunu, bunun dışında yol ücreti ve benzeri bir ödemenin yapılmadığını, davacının kıdem ve ihbar tazminatının kendisine ödendiğini, davacının şube müdürü olarak çalışmış olması, kendi mesailerini kendisinin ayarlıyor olması sebebiyle fazla çalışma ücreti alacağı bulunmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir
2-Fazla çalışma ücretlerinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta; davacının fazla çalışma yaptığı anlaşılmaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının hafta için günlük çalışma saati olan 12 saatten 1,5 saatlik ara dinlenmesi düşüldükten sonra, davacının günlük çalışması 10,5 saat olarak belirlenmiştir. Davacının, Cumartesi günü çalışma saati olan 9,5 saatten bir saat yemek molası düşüldükten sonra, davacının Cumartesi günü çalışması 8,5 saat olarak belirlenmiştir. Bu şekilde, davacının haftalık çalışma süresi 10,5 X 5 = 52,5 + 8.5 = 61 saat olup, davacının haftalık yasal 45 saatlik sürenin üzerinde çalışarak, haftada 61 - 45 = 16 saat fazla çalışma yaptığı halde 17 saat üzerinden hesap yapılarak fazla mesai alacağının hüküm altına alınması hatalıdır.
3-Hükmedilen miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun, hükümde belirtilmemesinin HMK.nun 297/2. maddesine yakırı olup, infazda tereddüte yol açacağının düşünülmemesi bozmayı gerektirmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.