MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, yemek ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının 20.03.2004-04.08.2011 tarihleri arasında davalı işveren yanında, en son aylık net 1.500,00 TL ücretle çalıştığını, fazla mesai ve genel tatil ücretlerinin ödenmemesi, izinlerinin kullandırılmaması, sık sık sigorta giriş çıkışının yapılması ve iş için kendisine tahsis edilen aracı teslim etmemesi halinde polis marifetiyle yakalatılacağı bildiriminde bulunulması üzerine, iş akdinin davacı tarafından haklı nedenle feshedildiğini iddia ederek; kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti ve yemek ücreti alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; davacının tam gün işyerinde bulunmadığını, belirli saatlerde gelerek tesisat işi yaptığını, fazla mesai ve genel tatil çalışmasının olmadığını, yıllık izinlerini kullandığını, haklı bir mazereti olmaksızın ve izin almadan işyerine gelmemesi nedeniyle iş akdinin haklı nedenle feshedildiğini ve alacakların zamanaşımına uğradığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; kullandırılmayan izin hakkı nedeniyle işçi feshinin haklı olduğu kanaatiyle kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti taleplerinin kabulüne, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti ve yemek ücreti taleplerinin subut bulmadığından reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir
2-Somut uyuşmazlıkta; Yıllık izin hakkı anayasal temeli olan bir dinlenme hakkıdır. Ancak işyeri düzeni ve çalışma şartlarına göre işveren işçinin izin talebini değerlendirerek izin kullanılacağı zamanı belirleme yetkisine sahiptir. Davacının davalıya izin kullanma başvurusu yaptığına dair yazılı bir belgeye rastlanmamıştır. Ayrıca dava dilekçesindeki beyana göre, davacının 15’er günden toplamda 30 gün olmak üzere izin hakkının bir kısmını kullandığı anlaşılmaktadır. Davalı tarafça izin kullandırmama durumunun davacı üzerinde baskı unsuru olarak kullanıldığına ve davacıyı yıldırmaya yönelik bir tutum kapsamında izin verilmediğine dair bir iddia da ileri sürülmemiş ve dosya kapsamından da bu yönde bir intiba edinilmemiştir.
Şu halde işyerinde çalışma şartlarını belirleme yetkisi olan işverenin izin taleplerini işin durumuna göre uygun bir zamanda karşılaması yasal yetkisi olup, bu sebebe dayanılarak işçi tarafından akdin feshedilmesi İş Kanunu 24. maddesine göre işçinin haklı feshi olarak değerlendirilemez. Tüm bu tespitler karşısında davacının kıdem tazminatı talebinin reddi yerine kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.