Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/402 Esas 2016/7335 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/402
Karar No: 2016/7335
Karar Tarihi: 25.04.2016

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/402 Esas 2016/7335 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Menfi tespit davasındaki karar, görme engelli müvekkilin borçlu olmadığının tespiti istemiyle açtığı dava sonucunda verilmiştir. Davacı, müvekkilinin imza atmadığını veya imza attıysa bile hile ile attırıldığını ve imzanın tanık huzurunda atılması gerektiğini savunmuştur. Davalı ise senedin imzalandığını ve düzenleme tarihi itibarıyla imza tasdikinin gerekli olmadığını iddia etmiştir. Mahkeme, müvekkilin görme kaybı nedeniyle evrağı okuma imkanının olmadığı ve farklı bir evrak olduğunu düşünerek imzalamış olabileceği gibi nedenlerle davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak, kanunun görme engellilerin imzalarında şahit aranması veya el yazısıyla imza atmalarının yeterli olduğu hükmüne göre, davanın salt bu nedenle reddedilmesi doğru değildir. Bu nedenle, hüküm BOZULMUŞ ve kanun maddesi açıklanmıştır.
Kanun maddeleri: 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 15/3 maddesi, Noterlik Kanunu'nun 73/1 maddesi.

19. Hukuk Dairesi 2016/402 E. , 2016/7335 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkilinin iki gözünün de görmediğini, takip konusu senede imza atmadığını, imza atmış olsa bile imzanın müvekkiline hile ile attırıldığını, müvekkilinin imzasının tanık huzurunda atılması gerektiğini ileri sürerek müvekkilinin borçlu olmadığının tespitine ve takibin iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davacının muhteviyatını bilerek ve görerek senedi imzaladığını, senedin düzenlendiği tarihte imzaların tasdik edilmesinin gerekmediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre, bono üzerindeki kefil imzalarının davacının el ürünü olduğu, bununla birlikte mevcut görme kaybı nedeniyle davacının 01.08.2008 tarihli evrakı okuma imkanının mümkün olmadığı, davacının bonoyu farklı bir evrak olduğunu düşünerek imzalamış olabileceği, bononun gerçek bir alacağı içermediği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, görme engelli tarafından açılan bonodaki imzaların geçersizliğine dayalı borçlu olmadığının tespiti istemine ilişkindir. 6098 sayılı TBK"nun 15/3 maddesi, Noterlik Kanununun 73/1 maddesi uyarınca görme engellilerin talepleri halinde imzalarında şahit aranır. Aksi takdirde görme engellilerin el yazısı ile imza atmaları yeterlidir. Bu hükümlere göre görme engelli olan davacının dava konusu bonodaki imzaları yasa gereğince geçerli olduğundan salt bu nedenle davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 25.04.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.