Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b-d-e, 62, 52/2-4. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm,sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Sanığın yokluğunda verilen kararın, sanık askerlik görevinde iken, mernis adresine sanığın asker olması nedeniyle aynı konutta birlikte yaşadığı ehil eşine tebliğ yapılmak suretiyle yapıldığı, mahkemece Askerlik Şube Başkanlığına yazılan müzekkere cevabı üzerine sanığın terhis olduğu 11/08/2015 tarihine kadar asker sayıldığının anlaşılması karşısında, sanığın terhis tarihinden önceki temyiz dilekçesinin süresinde yapılmış bir temyiz talebi olarak değerlendirilmesi gerektiği anlaşılmakla tebliğnamedeki temyiz süresinin reddine yönelik görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanık hakkında taksirle yaralama suçundan mahkumiyet hükmü kurulduğu 04.06.2015 tarihli celsede sanığın askerlik görevini yaptığının anlaşılması karşısında, 353 sayılı Askeri Mahkemeler Kuruluşu ve Yargılama Usulü Kanununun 5530 sayılı Kanunun 7. maddesi ile değişik 20/1. maddesinde yer alan "Er ve erbaşlar ile yedek subayların askere girmeden veya silah altına çağrılmadan önce işledikleri yukarı haddi iki yıla kadar hapis cezasını gerektiren suçlara ait davalarda soruşturma ve kovuşturma işlemleri askerliklerini bitirmelerine kadar geri bırakılır." hükmü uyarınca, sanık hakkındaki kovuşturma işlemlerinin askerliğinin bitimine kadar geri bırakılması gerektiği gözetilmeden, savunma hakkı kısıtlanarak, yargılamaya devamla yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince, sair yönleri incelenmeksizin, isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 26/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.