Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/17165 Esas 2020/5043 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/17165
Karar No: 2020/5043
Karar Tarihi: 26.02.2020

Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/17165 Esas 2020/5043 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından mahkum edilmiştir. Karar temyiz edildiğinde, temyiz isteğinin reddi nedeni bulunmadığı için esasa geçilmiştir. Yapılan incelemede, sanığın suçları işlediği ve eylemlerinin kanuni öğelerinin sağlandığı tespit edilmiştir. Ancak, alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği dikkate alınmadığı için hakaret suçu için TCK'nın 125/3-a ve c maddelerindeki nitelikli haller gerçekleştiği belirtilmiştir. Hak yoksunluğu cezasının uygulanamayacağı Anayasa Mahkemesi kararı nedeniyle karar düzeltilmiştir.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 61. maddesi: Temel ceza belirlenirken göz önünde bulundurulacak hususlar
- TCK'nın 125/3-a ve c maddeleri: Hakaret suçu için nitelikli haller
- TCK'nın 43/2. maddesi: Birden fazla kamu görevlisine direnme durumunda ceza indirimi
- TCK'nın 53/1-b maddesi: Hak yoksunluğu cezası

18. Ceza Dairesi 2019/17165 E. , 2020/5043 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Sanığa yükletilen hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Hakaret suçunun kamu görevlisine karşı görevinden dolayı ve kişinin mensup bulunduğu dine göre kutsal sayılan değerlerden bahisle işlenmesi karşısında, TCK"nın 61. maddesi gereğince temel ceza belirlenirken, aynı Kanunun 125/3-a ve c maddesindeki iki nitelikli halin gerçekleştiği dikkate alınarak, alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği gözetilmemiş ve sanığın birden fazla görevliye direnmesine karşın, TCK"nın 43/2. maddesi uygulanmamış ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun, uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ...’ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca karardan “TCK’nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluklarının uygulanmasına ilişkin kısmın çıkartılması” biçiminde HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.