Hırsızlık - konut dokunılmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/12530 Esas 2020/4677 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunılmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet


Yerel mahkemece sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık hakkında mala zarar verme suçundan mahallinde zamanaşımı içerisinde işlem yapılması olanaklı kabul edilmiştir.
I-Sanık hakkında, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik incelemede;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun"un 23. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun"un 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğu, Yargıtayca incelenmesini gerektiren temyiz yolu bulunmadığından, yasal süre içerisinde yapılan itirazlar için gereğinin itiraz merciince yerine getirilmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
II-Sanık hakkında, hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-T.C. Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih. 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile TCK"nun 53. maddesindeki bazı düzenlemelerin iptal edilmiş olması nedeniyle bu karar doğrultusunda hüküm kurulmasında zorunluluk bulunması,
2-Hükümde yargılama giderlerinin sanık ... ve temyiz dışı sanıktan tahsil edileceği belirtilmekle beraber tahsil şeklinin gösterilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak; hükümden TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısım bütünüyle çıkarılarak yerine "T.C. Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda yürürlükte bulunan TCK"nun 53. maddesinin sanık hakkında uygulanmasına" ve hükümden yargılama giderine ilişkin kısım çıkartılarak yerine "Kararda belirtilen yargılama giderleri açısından sanıkların birlikte sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise eşit olarak sorumlu tutulmalarına" cümleleri eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.