Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/5512 Esas 2021/23332 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5512
Karar No: 2021/23332
Karar Tarihi: 22.12.2021

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/5512 Esas 2021/23332 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara göre, sanık bir bayanı zorla araca bindirip kaçırmak suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, sanığın etkin pişmanlık hükümlerinden faydalanması için mağdurun soruşturma başlamadan önce güvenli bir yere serbest bırakılması gerektiği belirtilmiştir. Dosya içinde yer alan olay tutanağına göre, sanık mağduru kolluk kuvvetlerince takibe alınınca bırakmıştır. Sanık hakkında etkin pişmanlık hükmü uygulanması aleyhe temyiz edilmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Mahkeme, sanığın ertelenen hapis cezasının denetim süresinin kanuna uygun şekilde belirlenmesi gerektiğini belirtmiştir. Bu nedenle hükmün sanığın denetim süresi düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu (TCK) madde 110: Etkin pişmanlık hükümleri
- TCK madde 51/3: erteleme kararı ile belirlenecek denetim süresi
- Ceza Muhakemesi Kanunu (CMUK) madde 322: düzeltme mümkün olan hükümler

8. Ceza Dairesi 2019/5512 E. , 2021/23332 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
TCK.nın 110. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanabilmesi için mağdurun soruşturmaya başlanmadan önce şahsına zararı dokunmaksızın güvenli bir yerde serbest bırakılması gerektiği, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.11.2019 tarih, 2019/481 Esas, 2019/652 Karar sayılı ilamına göre kolluk makamlarına yapılan ihbar ile soruşturma evresinin başladığı, dosya içerisinde yer alan olay tutanağı ile sabit olduğu üzere, somut olayda 29.03.2014 tarihinde, bir bayanın .... plakalı araçla zorla götürüldüğünün ihbarı üzerine soruşturmanın başlatıldığı, kolluk kuvvetlerince takibe alınan aracın durdurulması üzerine sanık tarafından mağdurun bırakıldığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında şartları oluşmadığı halde 5237 sayılı TCK.nın 110. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükmü uygulanması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17.11.2015 gün ve 2014/12-388 Esas, 2015/403 sayılı kararında belirtildiği üzere, erteleme kararı ile belirlenecek denetim süresinin kazanılmış hakka konu olamayacağı hususu dikkate alındığında, hakkında hükmedilen 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezasının ertelenmesine karar verilen sanığın, tabi olacağı denetim süresinin, 5237 sayılı TKC.nın 51/3. maddesine aykırı olarak, hükmedilen ceza süresinden az olarak belirlenmesi Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 6. bendinin "Sanığın ertelenen hapis cezası göz önüne alınarak TCK.nın 51/3. maddesi uyarınca 1 yıl 1 ay 10 gün denetim süresine tabi tutulmasına, takdiren bu süre zarfında sanığa herhangi bir yükümlülük yüklenmesine yer olmadığına," şeklinde değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.12.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.