19. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/3603 Karar No: 2019/1536 Karar Tarihi: 11.03.2019
Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/3603 Esas 2019/1536 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı banka, kredi kartı sözleşmesi gereği davalıdan tahsil edemediği borç için icra takibi başlatmıştır. Davalı, itiraz etmiştir. Yapılan yargılama sonucunda davalının kullandığı kredi kartı nedeniyle davacı bankaya borçlu olduğu ve davanın kısmen kabul edildiği belirlenmiştir. Davalı tüketici olduğu için harçtan muaf olduğundan hükümde yer alan harç düzenlemesi hatalı bulunmuştur. Sonuç olarak, itirazın kısmen iptal edildiği ve icra inkar tazminatıyla birlikte yasal alacak miktarının belirlendiği karar bozulmuştur. Kanun maddeleri ise, Tüketici Kanunu'nun 73/2. maddesi olarak gösterilmiştir.
19. Hukuk Dairesi 2017/3603 E. , 2019/1536 K.
"İçtihat Metni"
19. HUKUK DAİRESİ MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi
Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davacı ile davalı arasındaki kredi kartı sözleşmesinden kaynaklanan alacağını tahsil için başlattığı icra takibine davalının itiraz ettiğini belirterek itirazın iptaline ve icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı, davaya cevap vermemiştir. Mahkemece yapılan yargılama ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davalının kullandığı kredi kartı nedeniyle davacı bankaya borçlu bulunduğu, davacı bankanın takip tarihi itibariyle 57.784,38 TL asıl alacak, 4.469,62 TL işlemiş faiz, 241,23 TL BSMV, 4.13 TL masraf olmak üzere toplam 62.999,36 TL alacaklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, davalının yapmış olduğu itirazın kısmen iptaline, asıl alacak üzerinden davalı aleyhine icra inkar tazminatına hükmedilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir. 1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir. 2-Davalının tüketici olması nedeniyle 6502 sayılı Kanunun 73/2. maddesine göre harçtan muaf olduğundan davalıdan harç alınması doğru olmayıp davalıdan harcın tahsiline ve davacı tarafından peşin yatırılan harcın tahsiline ilişkin hüküm kurulması doğru değildir. SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 11/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.