Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/143 Esas 2019/3843 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/143
Karar No: 2019/3843
Karar Tarihi: 28.05.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/143 Esas 2019/3843 Karar Sayılı İlamı

Özet:

16. Ceza Dairesi'nin 2019/143 E. ve 2019/3843 K. sayılı kararına göre, sanık terör örgütüne üye olmak suçundan mahkum edilmiştir. Sanığın avukatının duruşma isteği reddedilmiştir. Dosya incelendikten sonra, sanıkta bulunan CD'lerin örgütsel döküman olarak kabul edilmeyeceği belirlenmiş, diğer delillerin suçun sübutu için yeterli olduğu görülmüştür. Sanığın Bylock kullanıcısı olduğunu gösteren tutanağın dosyada olmayışı sonuca etkili olmamıştır. Yargılama sürecinde usulüne uygun işlemler yapılmış, deliller hukuka uygun olarak elde edilmiş, savunmalar eksiksiz olarak sergilenmiştir. Sanık ve avukatının ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiştir. Kararda kullanılan kanun maddeleri: TCK 314/2, 62, 53, 58/9, 63, 3713 sayılı Kanunun 5/1. ve CMK 299, 302/1, 5271 sayılı Kanunun 304. maddeleridir.

16. Ceza Dairesi 2019/143 E. , 2019/3843 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 62, 53, 58/9, 63, 3713 sayılı Kanunun
5/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına yönelik
istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Tayin olunan cezanın süresi itibariyle yasal şartları oluşmadığından, sanık müdafiinin duruşma isteminin CMK"nın 299. maddesi gereğince REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler, gerekçe içeriğine göre, sanıkta ele geçirilen, içeriği hakkında herhangi bir tespit bulunmayan CD"lerin örgütsel döküman olarak kabul edilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede;
Suç tarihinin ilk yakalama tarihi olan "07.09.2016" yerine ilk derece mahkemesinin karar başlıklarında “15.06.2016” olarak yazılması ve Bölge Adliye Mahkemesinin kararında ise "26.10.2016" olarak belirtilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata olarak kabul edilmiştir.
Diğer delillerin atılı suçun sübutu için yeterli olduğu görülmekle, sanığın Bylock kullanıcısı olduğunu bildiren ayrıntılı Bylock tespit ve değerlendirme tutanağının dosyaya gelmesi beklenilmeden karar verilmesi sonuca etkili bulunmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271sayılı Kanunun 304.maddesi uyarınca dosyanın İzmir 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.