17. Hukuk Dairesi 2017/1119 E. , 2018/193 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı şirket vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, müvekkili Himmet’in kullanımındaki, diğer müvekkillerinin de araç içinde yolcu bulunduğu araç ile davalıların sürücü ve işleten olduğu aracın çarpışması ile meydana gelen kazada davacıların yaralandıklarını, müvekkili ... ve ..."in hayatını çiftçilik yaparak kazandıklarını, kazadan dolayı bu ağır işler için çalışamaz hale geldiklerini, kendi yaptıkları işler için adam tuttuklarını, bu hususun da müvekkilinin zararları yanında belli bir kardan da yoksun kalmasına sebep olduğunu belirterek ... için 18.300,00 TL maddi tazminata, ... için 2.820,00 TL maddi tazminata hükmedilmesini, müvekkillerinin kazadan dolayı çektikleri fiziki ve manevi ızdırapların karşılanması için ... için 60.000,00 TL, ... için 30.000,00 TL, ... için 10.000,00 TL, ... için 10.000,00 TL tazminata hükmedilmesini, maddi tazminatların dava tarihinden itibaren, manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek kanuni faizleri ile birlikte tahsilini istemiştir.
Davalı şirket vekili ve davalı ..., davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davacı ... yönünden 1.148,90 TL maddi tazminatın ve 15.000,00 TL manevi tazminatın, davacı ... yönünden 1,072,16 TL maddi ve 7.000,00 TL manevi tazminatın, davacı ... yönünden 1.000,00 TL manevi tazminatın, davacı ... yönünden 1.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı şirket vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-)6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2013 yılı için 1.820,00 TL"dir.
Temyize konu karar, davacılar ... için hükmedilen 1.000,00’er TL manevi tazminat, davacılar .... için hükmedilen maddi tazminatlar tutarı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı şirket vekilinin davacılar Ümmü ve Naciye lehlerine hükmedilen manevi tazminata ilişkin ve davacılar Himmet ve Yasin lehlerine hükmedilen maddi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-)Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve özellikle, hükme esas alınan uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur dağılımının oluşa uygun olması sebebiyle benimsenmesinde, manevi tazminatın takdirinde TBK"nun 56 (eski BK 47) maddesindeki maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde karar verilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı şirket vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı şirket vekilinin davacılar .... lehlerine hükmedilen manevi tazminata ilişkin ve davacılar .... lehlerine hükmedilen maddi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin, mahkeme hükmünün miktar itibariyle kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı şirket vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 1.368,56 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 18.1.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.