Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/9736 Esas 2018/242 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A- Sanık hakkında Alaşehir Cumhuriyet Başsavcılığının 04/04/2010 tarih ve 2010/624-324 E. sayılı iddianamesine konu kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı verilen mahkûmiyet hükmünün incelenmesi:
Sanığın bulunduğu araçta ele geçirilen kenevir tohumlarının uyuşturucu veya uyarıcı madde özelliklerinin olmaması nedeniyle bizatihi bulundurulmasının suç teşkil etmediği, üzerinde herhangi bir uyuşturucu ya da uyarıcı maddeye rastlanmadığı, suç tarihi ve öncesi uyuşturucu madde kullandığı teknik yöntemlerle de tespit edilmediği, suç tarihinden uzun bir süre sonra 27.05.2010 tarihli doktor raporunda uyuşturucu madde kullandığının belirlenmiş olması 02/04/2010 tarihli bu davaya konu suçun delili olamayacağı, bu tespitin yeni ve ayrı bir soruşturmaya konu edilebileceği ve Alaşehir Cumhuriyet Başsavcılığına suç duyurusundu bulunulmuk suretiyle gerekli işlemin başlatılabileceği, sanığın, daha önce kullandığını söylediği maddelerin ele geçmemesi nedeniyle niteliklerinin belirlenmesi mümkün olmadığından atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, yeterli ve kesin delil bulunmadığı gözetilmeden beraati yerine mahkûmiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA,
B- Sanık hakkında Alaşehir Cumhuriyet Başsavcılığının 04/05/2012 tarih ve 2012/758-359 E. sayılı iddianamesine konu kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı verilen davanın reddi hükmünün incelenmesi:
Sanığın kanında uyuşturucu madde bulunması nedeniyle kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunun sabit olduğu, yukarda ( A) bendinde belirtilen 02/04/2010 tarihli eylemden beraat etmesi nedeniyle, sabit olan bu eylemin, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrası kapsamında değerlendirilmesi mümkün olmayıp müstakil suç niteliğinde olduğundan, bu suç nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamış olan sanık hakkında, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değişik TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun"un geçici 7. maddesinin 2. fıkrası uyarınca, 191. madde hükümleri çerçevesinde “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına”,
Karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA,
09.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.