2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/13956 Karar No: 2020/2464 Karar Tarihi: 12.02.2020
Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/13956 Esas 2020/2464 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından yargılanan üç sanık hakkında karar verdi. Sanıklardan biri hırsızlık suçundan beraat ederken diğer iki sanık mala zarar verme suçundan hüküm giydi. Ancak hapis cezası, TCK'nın 50/2. maddesine aykırı olarak adli para cezasına çevrildi. Anayasa Mahkemesi'nin hak yoksunluklarına ilişkin kararı da dikkate alınarak, öngörülen hak yoksunlukları sanıkların suçlarına göre uygulanması gerektiği belirtildi. Kararda, sanıkların temyiz itirazlarının reddedilerek hükümlerin onanması kararı verildi. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 151/1. maddesi, 50/2. maddesi ve 53. maddesi.
2. Ceza Dairesi 2019/13956 E. , 2020/2464 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat O yer Cumhuriyet savcısı
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; O yer Cumhuriyet savcısının sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan beraat hükmüne karşı temyiz isteminde bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede; Sanıklar ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan 5237 sayılı TCK’nın 151/1. maddesi gereğince hüküm kurulurken, seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edildiği halde TCK"nın 50/2. maddesine aykırı olarak tayin olunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının sanık ... hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarında, sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarında uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 12/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.