Resmi belgede sahtecilik ve başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/6003 Esas 2018/8903 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6003
Karar No: 2018/8903
Karar Tarihi: 08.11.2018

Resmi belgede sahtecilik ve başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/6003 Esas 2018/8903 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, resmi belgede sahtecilik ve başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanmaktan suçlu bulunmuş ve mahkûmiyet hükmüne karar verilmiştir. Resmi belgede sahtecilik suçuna ilişkin temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanmaya ilişkin hüküm bozulmuştur, çünkü suç niteliğinde hata yapılmış ve fiilin resmi belge düzenleme suçu yerine başkasının kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma suçu kapsamında değerlendirilmiştir. Bu kararın uygulanması sırasında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ile Anayasa Mahkemesi'nin 8 Ekim 2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının dikkate alınması gerekmektedir.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, idarenin hukuka aykırı işlem veya eylemleri nedeniyle zarar gören kişilerin, bu zararlarından dolayı maddi veya manevi tazminat talep etmelerine olanak sağlamaktadır.
Resmi belgede sahtecilik suçu, gerçeğe aykırı bilgi veya belge düzenlemekte veya düzenlenmesine imkân sağlamakta veya oluşturulan belgeyi kullanmak suretiyle kamu veya özel bir kuruluşun zararına dolandırıcılık yapmak anlamına gelmektedir.
Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma su

11. Ceza Dairesi 2017/6003 E. , 2018/8903 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik ve başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

A) Sanık hakkında "resmi belgede sahtecilik" suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesi:
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak; sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
B) Sanık hakkında "başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma" suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesi:
1- 5237 sayılı TCK"nin 268. maddesinde tanımlanan suçun oluşabilmesi için, sanığın işlediği suçtan dolayı kendisi hakkında soruşturma ve kovuşturma yapılmasını engellemek amacıyla, başkasına ait kimliği veya kimlik bilgilerini kullanmasının gerekli olması; somut olayda ise şikayetçiye ait kimlik bilgilerini vererek kabahat fiilinden dolayı şikayetçi adına trafik idari para cezası tutanağı düzenlenmesine neden olunması karşısında; fiilin 5237 sayılı TCK"nin 206. maddesinde düzenlenen "resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan" suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç niteliğinde hataya düşülerek başkasının kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma suçundan hüküm kurulması,
2- Kabule göre de; TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 08.11.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.