MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 16. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 31.12.2015 tarih ve 2014/1385-2015/1102 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı banka arasında POS cihazına ilişkin olarak işyeri üyelik sözleşmesi bulunduğunu, müvekkili ile davalı banka arasında yapılan sözleşme uyarınca, müvekkili şirket tarafından yapılan taksitli satışlarda, bankanın komisyon almadan ödemeyi taksitli yapması gerekmesine rağmen, davalı bankanın tüm taksitli satışlarda komisyon aldığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 5.000,00 TL"nin faiziyle tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş; daha sonra talep sonucunu ıslah ederek 5.357,45 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, bazı işlemlerde, işlem sonrası tutar müşterinin hesabına aktarılarak komisyon tahsil edildiğini, bazı işlemlerde ise işlem tutarının blokeye alınarak bloke sonunda müşteri hesabına aktarıldığını, davacının zararının bulunmadığını, 4 sene boyunca yapılan işlemlere icazet verdiğinin kabulü gerektiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; davalı bankanın bloke uyguladığı halde komisyon tahsili yoluna gitmesinin sözleşmeye aykırılık teşkil ettiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve hükmün gerekçesinde yer alan “150.000 TL” ibaresinin maddi hata niteliğinde bulunmasına ve mahallinde her zaman düzeltilebilecek olmasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı tarafça, iş yeri üyelik sözleşmesi kapsamında davalı tarafından kesilen komisyonun iadesi istemi ile açılan işbu davada, yukarıda özetlenen gerekçe ile davanın kabülüne karar verilmiştir. Ancak, dava değeri fazlaya ilişkin haklar saklı tutularak 5.000,00 TL olarak belirtilmiş ve bu miktar üzerinden dava harçlandırılmış, mahkemece bozma öncesi yapılan yargılama neticesinde davanın reddine karar verilmiş, kararın davacı vekili tarafından temyizi üzerine Dairemizin 30.09.2014 tarih ve 2014/7442 Esas-2014/14926 Karar sayılı ilamı ile bozulmuştur. Bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sırasında davacı vekili 30.12.2015 havale tarihli ıslah dilekçesiyle talebini 5.357,45 TL"ye yükseltmiş ve mahkemece de ıslahla artırılan bu miktar üzerinden davanın kabulüne karar verilmiştir.
Islah tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 6100 sayılı HMK"nın 177. maddesinde ıslahın tahkikatın sona ermesine kadar yapılabileceği düzenlenmiştir. 1944/10 Esas-1948/3 Karar sayılı ve 04.02.1948 tarihli İBK ile 06/05/2016 tarih ve 2015/1 Esas- 2016/1 Karar sayılı İBK"da açıklandığı üzere bozmadan sonra ıslah yapılması mümkün değildir. Bu durumda mahkemece, davacı vekili tarafından bozma sonrası ıslah edilen miktar üzerinden davanın kabulüne karar verilmesi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi ile, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 03.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.