Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/5445 Esas 2019/18259 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın adli sicil kaydında kasıtlı suçtan 3 aydan fazla hapis cezasına mahkum olduğunun anlaşılması karşısında, CMK’nın 231/6-a maddesinde gösterilen “kasıtlı suçtan mahkum olmama” koşulu ile TCK’nın 51. maddesinde öngörülen "daha önce kasıtlı bir suçtan dolayı üç aydan fazla hapis cezasına mahkum edilmeme" koşulunun bulunmaması nedeniyle, sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve verilen cezanın ertelenmesine karar verilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Müştekilere ait ikametten takdiri kıymet tutanağına göre 40-50 TL değerindeki cep telefonu ile müşteki ...’nın beyanına göre maddi değeri olmayan bir kısım evrakların çalındığının anlaşılması karşısında; sanık hakkında TCK"nın 145. maddesinin uygulanma olanağının tartışılmaması,
2- Sanığın 09/12/2014 ve 24/03/2015 tarihli duruşmalardaki lehe hükümlerin uygulanmasına dair isteğinin, TCK"nın 50. maddesi uyarınca tayin olunan kısa süreli hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilmesi talebini de içerdiği halde, sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hüküm bakımından bu konuda olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi,

3- Sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirinin ne şekilde uygulanacağı, süresi ve bu hususta karar verecek merci 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanun"un 108. maddesinde düzenlenmiş olup, aynı maddenin 5. fıkrası ile tekerrür dolayısıyla belirlenen denetim süresinde koşullu salıvermeye ilişkin hükümlerin uygulanacağı belirtilmiştir. Bu nedenlerle denetimli serbestlik tedbirinin süresinin infaz aşamasında 5275 sayılı Kanun hükümleri uyarınca belirlenmesinin gerektiği gözetilerek TCK"nın 58. maddesinin 7. fıkrası gereğince sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının belirtilmesiyle yetinilmesi gerekirken infazı kısıtlar biçimde 2 yıl süreyle denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş hükümlerin bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 27/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.