Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/35975 Esas 2016/7275 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı; davalının hastanede yeni doğan yoğun bakım hemşiresi olarak göreve başladığını, davalı personel ile davalı arasında 20.06.2012 başlangıç tarihli belirsiz süreli iş sözleşmesi imzalandığını, iş sözleşmesinin “Fesih ve Tazminatlar” başlıklı 3.2 bendinde, 2 yıldan önce sözleşmeyi fesheden tarafın, diğer tarafa 20.000,00 TL tazminat ödemekle yükümlü olduğunun düzenlendiğini, buna göre davalının 2 yıllık bu süreye uymaksızın iş sözleşmesini feshettiğini iddia ederek, cezai şart alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı; davacı şirket ile arasında belirsiz süreli iş sözleşmesi imzaladığı tarihte öğrenci olduğunu, meslek ve hayat tecrübesi itibarıyla imzaladığı sözleşmenin getirdiği mali yükümlülüğü idrak edecek durumda olmadığını, mobbinge maruz kaldığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalı işçinin hizmet yükümlülüğü 2 yıl olup iş akdinin başlangıç ve bitiş tarihine göre çalışılan süre 1 yıl 9 ay 7 gün, çalışılmayan süre ise 2 ay 23 gündür. Buna göre, ceza, şart ile çalışılan ve çalışılmayan süre kıyaslandığında, yapılan takdiri indirim oranı az olup çalışılmayan süre de dikkate alınarak daha fazla takdiri indirim yapılmalıdır.

F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 24/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.