11. Ceza Dairesi Esas No: 2017/3913 Karar No: 2018/8900 Karar Tarihi: 08.11.2018
Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/3913 Esas 2018/8900 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davanın suçu, resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan olup sanık, suçun sübutu kabul edilerek mahkum edilmiştir. Ancak, hüküm fıkrasında sanığın başka suçtan dolayı ceza infaz kurumunda bulunması nedeniyle, tefhimin gerçekleştirilmesi esnasında 5271 sayılı CMK'nın 263/1 maddesi gereğince ceza infaz kurumu ve tutukevi müdürüne beyanda bulunmak suretiyle kanun yoluna başvurabileceğinin belirtilmemesi nedeniyle temyiz süresi hatalı tayin edilmiştir. Sanığın temyiz dilekçesinin tarihi olan 08.10.2014 tarihinin hükmü öğrenme tarihi kabul edilmesi gerektiği ve inceleme sonucunda hükümde bir isabetsizlik görülmediği için, temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri olarak ise TCK'nin 53. maddesi ve 5237 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 263/1 maddesi bahsedilmiştir.
11. Ceza Dairesi 2017/3913 E. , 2018/8900 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan HÜKÜM :Asıl karar; Mahkumiyet Ek karar; Temyiz isteminin reddi
Hükmün açıklandığı 25.11.2014 tarihinde sanığın başka suçtan dolayı hükümlü olarak ceza infaz kurumunda bulunması nedeniyle; hüküm tefhim edilirken hüküm fıkrasına 5271 sayılı CMK"nin 263/1 maddesi gereğince ceza infaz kurumunda bulunan hükümlünün tutuklu bulunduğu ceza infaz kurumu ve tutukevi müdürüne beyanda bulunmak suretiyle veya bu hususta dilekçe vererek kanun yoluna başvurabileceğinin de yazılması ve bu hususun da tefhim edilmesi gerektiği halde, bu hususun hüküm fıkrasına yazılmamış ve tefhim edilmemiş olması nedeniyle; temyiz süresinin tefhim tarihi olan 25.11.2014 tarihinde başlamayacağı, sanığın temyiz dilekçesinin tarihi olan 08.10.2014 tarihinin hükmü öğrenme tarihi olarak kabul edilmesi gerektiği, dolayısıyla sanığın öğrenme üzerine ve yasal süre içerisinde hükmü temyiz ettiği kabul edilerek inceleme yapılmıştır. 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Bozma üzerine yapılan yargılama sonucunda, toplanan deliller gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak; sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 08.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.