19. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/4110 Karar No: 2016/7024 Karar Tarihi: 21.04.2016
Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/4110 Esas 2016/7024 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ticaret Mahkemesi, bir müşterinin davalısı olan bir şirketin, faturaya bağlı alacağın tahsilinde mal kaçırma riski olduğu iddiasıyla ihtiyati haciz talebini reddetti. Mahkeme, alacağın varlığını ispatlamak için tek başına fatura düzenlenmiş olmasının yeterli olmadığına karar verdi ve ihtiyati haciz talebini reddetti. Karar, İİK'nın 257/2 maddesi uyarınca temerrüde düşürülmeyen davalının mal kaçırma riskinin olmaması nedeniyle reddedildi. Bu nedenle, tüm temyiz itirazları reddedildi ve karar onaylandı. İİK'nın 257/2. maddesi, haciz memurunun alacağın tamamen veya kısmen ödenmesi için haczi tehlikeye atacak bir davranışta bulunması durumunda, alacaklının ticari işletmelerde öncelikle koşulları yerine getirmesi gerektiğini belirtmektedir.
19. Hukuk Dairesi 2016/4110 E. , 2016/7024 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki ihtiyati haciz isteminin reddine yönelik olarak verilen kararın süresi içinde ihtiyati haciz talep eden vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. - K A R A R - İhtiyati haciz talep eden vekili, davalı ile müvekkili arasındaki ticari ilişki sebebiyle faturaya bağlı alacağın tahsilinde davalının mal kaçırma ihtimali bulunduğu iddiasıyla ihtiyati haciz kararı verilmesini talep etmiştir. Mahkemece dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda; davacının faturaya bağlı alacağının yargılamayı gerektirdiği, borçlunun temerrüde düşürülmediği, İİK"nın 257/2. maddesinde sayılan koşulların oluşmadığı, tek başına fatura düzenlenmiş olmasının alacağın varlığını ispata yeterli olmadığı gerekçesiyle talebin reddine karar verilmiş, karar ihtiyati haciz talep eden vekilince temyiz edilmiştir. Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, ihtiyati haciz talep eden vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan kararın ONANMASINA, 21/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.