Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/6349 Esas 2015/1579 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/11/2013
NUMARASI : 2007/308-2013/387

Davacılar S.. K.. vdl vekili Avukat Yalçın tarafından, davalı İ.. Y.. aleyhine 23/05/2007 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; maddi tazminat isteminin kabulüne, manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne dair verilen 13/11/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, ölüme sebebiyetten kaynaklanan maddi ve manevi tazminat davasıdır. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar, davalının murise yönelik eylemleri nedeniyle murisin önceden var olan kalp hastalığının ortaya çıktığını, kalp krizi geçirerek öldüğünü, ölüme davalının eyleminin neden olduğunu belirterek maddi ve manevi tazminat isteminde bulunmuşlardır.
Davalı, eylemi ile murisin ölümü arasında illiyet bağı olmadığını, davanın reddini savunmuştur.
Davaya esas teşkil eden olayla ilgili Kartal 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2006/269 Esas, 2007/124 Karar sayılı dosyasında sanık-davalının yaralama suçundan mahkumiyetine karar verildiği, hükmün Yargıtay 1. Ceza Dairesince “Yargıtay denetimine imkan verecek biçimde delillerin ayrı ayrı gösterilmesi ve tartışılması, hangi gerekçe ile üstün tutulduğunun açıklanması gerekirken yetersiz gerekçe ile hüküm kurulmasının doğru olmadığı” gerekçesiyle bozulduğu, halen yargılamanın devam ettiği, kararın kesinleşmediği anlaşılmıştır.
Olay ve dava tarihinde yürürlükte bulunan 818 sayılı BK"nın 53. maddesi uyarınca hukuk hakimi, ceza mahkemesinin beraat kararı ile bağlı değil ise de hem ilmi, hem de kökleşmiş yargı kararlarında ceza mahkemesince belirlenen maddi olgunun hukuk hakimini bağlayacağı kabul olunmaktadır. Dava konusu olayın özelliği nedeniyle ceza mahkemesindeki davanın kesinleşmesi beklenmeli ve ondan sonra tüm kanıtlar birlikte değerlendirilerek varılacak sonuca uygun bir karar verilmelidir. Mahkemece açıklanan yönler gözetilmeyerek, yerinde olmayan gerekçeyle yazılı biçimde karar verilmiş olması, usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre öteki temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 17/02/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.