MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında 2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte müstahsil makbuzu düzenlediği iddiası ile açılan kamu davasında; Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 05.03.2002 tarih ve 28/179 sayılı kararında da açıklandığı üzere, her takvim yılında işlenen suçun zincirleme biçimde ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu gözetilerek, her bir takvim yılı için ayrı ayrı hüküm kurulması yerine tek suç kabul edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamış; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi uygulamasında, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan alt soy dışındaki diğer haklardan, cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak; sanığın suçunun sübutu kabul edilmiş, oluşa uygun şekilde niteliği belirlenmiş, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 07.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.