Çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuna teşebbüs - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/1997 Esas 2021/9981 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuna teşebbüs, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Hükümlerden sonra sanık müdafisince dosyaya sunulan ek temyiz dilekçesinde yer alıp, Manisa Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi Sağlık Kurulunca düzenlenen 29.12.2014 tarihli raporda sanığın 18.03.2014 günü işlediği iddia olunan tehdit, hakaret, kasten yaralama, konut dokunulmazlığının ihlali suçlarıyla ilgili cezai sorumluluğu yönünden yapılan muayenesinde kronik psikoz teşhisi konulup, bu nedenle 5237 sayılı TCK"nın 32/1. maddesi kapsamında olduğunun bildirilmesi üzerine bu suçlardan açılan davaya bakan mahkemece 20.05.2015 günlü ilamla sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiğinin anlaşılması karşısında, sanığın iş bu temyize konu dosyada 28.11.2012 tarihinde işlediği çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarıyla ilgili 5237 sayılı TCK’nın 32/1 veya 32/2. maddeleri kapsamına girebilecek herhangi bir akıl hastalığı veya akıl zayıflığı bulunup bulunmadığı, şayet varsa bu nedenle işlediği fiillerin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılayamadığı veya bu fiillerle ilgili davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azalıp azalmadığı hususlarında sanığın temin edilecek tedavi evrakıyla birlikte sevk edileceği İstanbul Adli Tıp Kurumu 4. ihtisas kurulundan veya bu kurul ölçütlerine göre oluşturulmuş üniversite hastane heyetinden rapor alındıktan sonra hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Uygulamaya göre de,
Mağdurenin aşamalardaki beyanları, savunma ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında sanığın olay günü zorla götürdüğü virane evdeki yatağa yatırıp, üzerine uzandığı on beş yaşından küçük mağdurenin tekme atarak direnmesi üzerine onun aşılabilir mukavemeti dışında nitelikli cinsel istismar eylemini tamamlamasına engel başkaca harici neden olmaksızın kendiliğinden bıraktığı ve mevcut haliyle sübuta eren eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 103/1. maddesinde düzenlenen çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs suçundan karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 14.12.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.