Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/45623 Esas 2018/3431 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, 4857 sayılı İş Kanunu"nun 24/2 maddesi gereğince iş akdinin müvekkili tarafından tek taraflı olarak feshedildiğini, davalı tarafından ihtarnamenin kendisine tebliğinden sonra kıdem tazminatını müvekkile ödediğini, hafta sonu çalışması, bayram tatilleri çalışması, kullanılmayan izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporu dikkate alınarak davacının alacaklarının kısmen kabulüne karar verilmiş, kararın taraflarca temyizi üzerine Dairemizce yapılan inceleme neticesinde karar bozulmuş, bozma ilamına uyan mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davacı tarafça süresinde temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Karar Tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesi; "Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (7 nci maddenin ikinci fıkrası, 9 uncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile 10uncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. Ancak, hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez." düzenlemesini içermektedir.
Somut olayda , reddedilen miktar hakkaniyet indirimi nedeniyle reddedilen kısım dışında reddedilen miktar 12.552,38 TL olup, yukarıda belirtilen hüküm doğrultusunda davalı lehine 1.980,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken 4.535,76 TL vekalet ücretine hükmedilmesi hatalıdır.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Sonuç: Temyiz konusu kararın hüküm fıkrasında yer alan “Davalı taraf kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihi itibariyle yürürlükte bulanan A.A.Ü.T"ye göre kısmen kabul kısmen red oranı nazara alınarak (hakkaniyet indirimi sonucunda rededilen kısım üzerinden yargıtay uygulamaları dikkate alınarak vekalet ücreti takdir edilmemiştir.) belirlenen 4.535,76-TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı tarafa verilmesine,, ” rakam ve sözcüklerinin silinerek yerine “Davalı taraf kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihi itibariyle yürürlükte bulanan A.A.Ü.T"ye göre kısmen kabul kısmen red oranı nazara alınarak (hakkaniyet indirimi sonucunda reddedilen kısım üzerinden vekalet ücreti takdir edilmemeksizin.) belirlenen 1980,00-TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı tarafa verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılarak hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının talep halinde ilgiliye iadesine 15.02.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.