Davacı T.. M.. vekili Avukat Güliz tarafından, davalı G.. A.. aleyhine 15/11/2013 gününde verilen dilekçe ile kurum alacağının istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; mahkemenin görevsizliğine dair verilen 17/09/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, alacak istemine ilişkindir. Mahkemece, açılan davada asliye hukuk mahkemeleri görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir. Davacı, TRT payı mükelleflerinden davalı G.. A.."nin, 3093 sayılı Türkiye Radyo Televizyon Kurumu Gelirleri Kanunu"nun 4/c ve 5/c maddeleri kapsamında eksik ödemede bulunduğunu belirterek, ödenmeyen bedellerin faiziyle tahsilini talep etmiştir. Mahkemece, davacı TRT Genel Müdürlüğü tacir olmadığı gibi, davanın niteliği itibari ile 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu"nun 4. maddesinde sayılan mutlak ticari davalardan da olmadığı gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir. 2954 sayılı Türkiye Radyo ve Televizyon Kanunu"nun 8/1. maddesi uyarınca tarafsız bir kamu tüzel kişiliğini haiz olan Türkiye Radyo ve Televizyon Kurumu hakkında anılan kanunun 8/2. maddesi uyarınca, söz konusu kanundaki özel hükümler ile düzenlenen hususlar dışında kalan konularda, kamu iktisadi kuruluşlarına uygulanan genel hükümler uygulanır. 233 sayılı Kamu İktisadi Teşebbüsleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname"nin 2/1. maddesi uyarınca ise "teşebbüs" olarak adlandırılan Kamu İktisadi Teşebbüsleri, Kararnamenin 4/2. maddesi uyarınca söz konusu kanun hükmünde kararname ile saklı tutulan haller dışında özel hukuk hükümlerine tabidir. Bu bağlamda, TTK"nın 16/1. maddesi uyarınca özel hukuk hükümlerine göre yönetilmek üzere kamu tüzel kişileri tarafından kurulan kurum ve kuruluşlar tacir sayılacağından, Türkiye Radyo ve Televizyon Kurumu"nun tacir sayılacağı hususu gözetilmeden yerel mahkemece görevsizlik kararı verilmesi doğru görülmemiş, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 16/02/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.