Esas No: 2021/2813
Karar No: 2022/3179
Karar Tarihi: 05.04.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/2813 Esas 2022/3179 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet kararı temyiz edildi. Sanığın çocuğun cinsel istismarı suçuyla suçlandığı ve mahkumiyet kararı verildiği belirtildi. Ancak, 6545 sayılı Kanun ile değişiklik yapılan 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesi uyarınca, suçun üst sınırının aşıldığı gerekçesiyle dosyanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesi gerektiği belirtildi. Ayrıca, dosya kapsamında kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek sanığın cezasının artırılması kanuna aykırı bulundu ve hüküm bozuldu. Kararda, 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK'nın 4. maddeleri uyarınca görevsizlik kararı verilmesi gerektiği ve ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hakkın saklı tutulacağı belirtilmiştir.
Detaylı açıklama:
-5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesi: \"Cinsel istismar: Bir çocuğun cinsel istismarı suçu, cinsel dokunulmazlığı ihlal suretiyle gerçekleştirilen ve mağdurun rızası aranmayan cinsel davranışlar ile çocuğun cinsel amaçlı olarak kullanılması eylemlerinden oluşur.\"
-6545 sayılı Kanun: Cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan kanundur.
-5235 sayılı Kanun: Adli yargı işlere bakma yetkisi ve örgütlenmesi hakkında kanundur.
-5271 sayılı CMK: Ceza Muhakemesi Kanunudur.
-1412 sayılı CMUK: Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın üzerine atılı çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesinde 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası öngörülen cezanın üst sınırı nazara alındığında, dosya kapsamına göre sarkıntılık düzeyini aşan eylemle ilgili davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK'nın 4. maddeleri uyarınca görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
Mağdurenin aşamalardaki beyanları, savunma ve tüm dosya kapsamına göre sanığın, olay günü on beş yaşından küçük mağdureye yönelik istismar eylemini cebir veya tehdit kullanmak suretiyle gerçekleştirdiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden hakkında belirlenen cezanın TCK'nın 103/4. maddesi ile artırılması,
Kanuna aykırı, sanık ile müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321 ve 326. maddeleri gereğince BOZULMASINA, 05.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
