Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-e. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A-Katılan vekilinin temyiz talebine yönelik incelemede;
Katılan vekilinin 02/07/2015 tarihinde temyiz isteminde bulunduktan sonra dosyaya ibraz ettiği 08/07/2015 tarihli dilekçe ile temyizden vazgeçtiğini bildirmesi karşısında, katılan vekilinin temyiz istemi hakkında İNCELEMEYE YER OLMADIĞINA,
B-Sanık müdafiinin temyiz talebine yönelik incelemeye gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının kabulüne,
Sanığın idaresindeki araçla seyir halinde iken yolun sağında yaya olarak beklemekte olan katılana çarpması neticesinde katılanın vücudunda orta (3) derece kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralandığı olayda, kusur durumunun tespitine yönelik bilirkişi incelemesi veya keşif yapılmadığı anlaşılmakla, gerektiğinde mahallinde keşif icra edilerek kazanın gerçekleşme biçimi saptandıktan sonra sanığın kusur durumunun mahkemece belirlenebilmesi amacıyla oluşa uygun biçimde bilirkişi raporu tanzim edilmesi sağlanarak sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini yerine yazılı şekilde eksik inceleme ile hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Katılanın vücudunda kemik kırığına neden olacak nitelikte yaralandığının kabul edildiği anlaşılmakla, uygulama maddesinin TCK’nın 89/2-b. maddesi yerine TCK’nın 89/2-e.maddesi olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 26/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.