12. Ceza Dairesi Esas No: 2017/8542 Karar No: 2019/4037 Karar Tarihi: 26.03.2019
Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8542 Esas 2019/4037 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın idaresindeki araçla seyir halinde iken yaya halde sağdan yola inen 6 yaşındaki katılana çarptığı olayda, sanığın kusur durumunun tespit edilmesi için bilirkişi incelemesi veya keşif yapılmadığı anlaşıldı. Dosyada bulunan Adli Tıp Şube Müdürlüğü raporunda da mağdurda olay nedeniyle herhangi bir bulguya rastlanılmadığı belirtildi. Bu nedenle sanığın beraatine karar verildi. Ancak, beraat kararının kanuna aykırı olduğu ve hükmün isteme aykırı olarak bozulması gerektiği sonucuna varıldı. Kararda CMK'nın 223/2-a maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi geçmektedir.
12. Ceza Dairesi 2017/8542 E. , 2019/4037 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle yaralama Hüküm : CMK"nın 223/2-a.maddesi uyarınca beraat
Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanığın idaresindeki araçla seyir halinde iken yaya halde sağdan yola inen 6 yaşındaki katılana çarptığı olayda, Özel Bahat Halk Hastanesinin 05/07/2012 tarihli raporuna göre, katılanın sağ ayağında hassasiyet tarif edildiğine göre basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığının kabulü gerektiği ve kusur durumunun tespitine yönelik bilirkişi incelemesi veya keşif yapılmadığı anlaşılmakla, gerektiğinde mahallinde keşif icra edilerek kazanın gerçekleşme biçimi saptandıktan sonra sanığın kusur durumunun mahkemece belirlenebilmesi amacıyla oluşa uygun biçimde bilirkişi raporu tanzim edilmesi sağlanarak sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini yerine, sanığın mağdura aracı ile çarptığının belirlenemediği ve dosyada bulunan Adli Tıp Şube Müdürlüğü raporuna göre mağdurda olay nedeniyle herhangi bir bulguya rastlanılamadığı gerekçesiyle yazılı şekilde beraatine karar verilmesi, Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 26/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.