Basit cinsel saldırı - kasten yaralama - cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/9594 Esas 2017/4620 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit cinsel saldırı, kasten yaralama, cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında cinsel taciz suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Kasıtlı bir suçtan sanık hakkında hapis cezası verildiği halde TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmaması, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 03.06.2008 gün ve 2008/5-56 Esas, 2008/156 sayılı kararında açıklandığı üzere 53. maddede belirtilen hak yoksunluklarının, mahkumiyetin kanuni sonucu olması nedeniyle infaz sırasında nazara alınması gerekeceğinden 53. madde ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararı da gözetilerek bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında basit cinsel saldırı ve kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Mağdurenin aşamalardaki samimi anlatımları, doktor raporları ve tüm içeriğine göre sanığın, basit cinsel saldırı suçunu işlediği sırada mağdureyi kasten yaralaması eyleminin basit cinsel saldırı suçunun cebir unsuru içinde kaldığı gözetilerek, sanığın sadece basit cinsel saldırı suçundan mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde basit cinsel saldırı ve kasten yaralama suçlarından ayrı ayrı hükümler kurulması,
-2-
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.10.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.