Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 22/3, 89/2-b, 62/1, 52/2, 4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın aşamalarda olay nedeniyle meydana gelen zararının giderilmediğini beyan ettiği, dosya içeriğinde katılanın zararlarının giderildiğine dair açık bir beyan ve tespit bulunmadığı, bu itibarla hükmün açıklanmasının geri bırakılması koşullarının oluşmadığı, yine sanığa 10/02/2015 tarihli duruşmada TCK’nın 22/3. maddesinin uygulanmasına ilişkin ek savunma hakkı verilmiş olduğu anlaşılmakla, tebliğnamedeki bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanığın idaresindeki kamyonetle kendi iş yerinin önüne gitmek amacıyla tek yönlü yola ters yönden girerek seyrettiği sırada, istikametine göre yolun solundan yola inen yaya olan katılana çarptığı olayda, kazanın meydana gelmesinde sanığın tam ve asli kusurlu olduğu, katılana atfedilecek kusur bulunmadığı anlaşılmakla, sanık hakkında asli kusurlu olduğu kabul edilerek eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 26/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.