Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/1316 Esas 2018/179 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/1316
Karar No: 2018/179
Karar Tarihi: 09.01.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/1316 Esas 2018/179 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın mernis adresine yapılan tebligatın usulüne uygun olmadığı gerekçesiyle temyiz isteğini kabul etmiştir. Ancak, Adana Denetimli Serbestlik Şube Müdürlüğü'nün sanığın bildirdiği adrese usulüne uygun olarak yapılan tebligatın denetime uymama üzerine yapılan yargılamada usulüne uygun olduğu anlaşılmıştır. Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı ve eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiği saptandığından diğer temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak hükmedilen gün para cezasının adli para cezasına dönüştürülmesi sırasında uygulanan kanun maddesi gösterilmemiştir ve bu nedenle hüküm bozulmuştur. Hüküm fıkrasının gün para cezasının adli para cezasına dönüştürülmesine ilişkin bölümündeki \"bir gün karşılığı\" ibaresinden önce \"TCK'nın 52/2. maddesi uyarınca\" ibaresi eklenerek hükümler düzeltilmiş ve onanmıştır. Kanun maddeleri, Tebligat Kanunu'nun 35. maddesi, CMK'nın 195. maddesi ve TCK'nın 52/2. maddesidir.

10. Ceza Dairesi 2014/1316 E. , 2018/179 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
28.03.2013 tarihinde yokluğunda verilen mahkûmiyet hükmünün, sanığın mernis adresine Tebligat Kanunu’nun 35. maddesine göre 14.05.2013 tarihinde tebliğ edildiği, ancak araştırmada sanığın tebliğ tarihinde cezaevinde hükümlü olarak bulunduğu anlaşıldığından, sanığa yapılan tebligatın usulûne uygun olmaması nedeniyle temyiz isteğinin süresinde olduğu kabul edilerek, Mahkemenin temyiz isteğinin reddine ilişkin 31.10.2013 tarihli ek kararı kaldırılarak inceleme yapılmıştır.
Adana Denetimli Serbestlik Şube Müdürlüğü’nün davetnamesinin sanığın bildirdiği adrese Tebligat Kanunu"nun 21. maddesi uyarınca usulüne uygun olarak yapıldığı, denetime uymama üzerine yapılan yargılamada sanığın mernis adresine CMK‘nın 195. maddesini içeren şerhli davetiyenin çıkarıldığı ve 35. maddeye göre tebliğ edildiği anlaşıldığından, tebliğnamedeki 1 numaralı bozma düşüncesi benimsenmemiştir.
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hükmedilen gün para cezasının, adli para cezasına dönüştürülmesi sırasında uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232. maddesinin 6. fıkrasına aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA; ancak bu durumun yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK"nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının gün para cezasının adli para cezasına dönüştürülmesine ilişkin bölümündeki ""bir gün karşılığı"" ibaresinden önce gelecek şekilde ""TCK"nın 52/2. maddesi uyarınca"" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.