MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki davadan dolayı ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 11/05/2016 gün ve 2015/864-2016/715 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK’nın 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi olan 11/05/2016 tarihi itibariyle 2.180,00 TL"dir. Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait otobüs ile ...."tan..."a yolculuk yaptığını, yolculuk sırasında yanında taşınan bavulunun davalı tarafından kaybedildiğini, değerinin 1.000 TL olduğunu, ileri sürerek 1.000 TL maddi, 500 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmesini istemiştir. Mahkemece, yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulü ile 1.000,00 TL maddi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Bu durumda, kabul edilen dava değeri, yukarıda anılan madde hükmüne göre davalı yönünden temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 03/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.